CRETAN HERBS
Category : HERBS

Contributes to the better functioning of the digestive system and metabolism of carbohydrates (sugars) - so it is appropriate for those who cannot resist sweets. 30gr.

Αψιθιά ή αρτεμισία, φυσικό διεγερτικό του πεπτικού συστήματος, δηλαδή εξαιρετικά χρήσιμο φάρμακο για αυτούς που έχουν κακή πέψη. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και βελτιώνει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι σε άλλες παθήσεις.
Ιστορικά η Αρτεμισια χρησιμοποιήθηκε ως βοτανο από πολλούς λαούς. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες συνήθιζαν να βάζουν φύλλα Αρτεμισιας στα σανδάλια τους, προκειμένου να αποφύγουν τις μυκητιάσεις και να ανακουφίσουν τα πονεμένα πέλματα κατά τη διάρκεια κάποιας μεγάλης πορείας. Ο Ιπποκράτης αναφέρει την Αψιθια ως βοτανο που επισπεύδει και διευκολύνει το τοκετό. Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν την Αρτεμισία από το 500 π.Χ. ενώ και σήμερα αποτελεί σημαντικό βοτανο στη Μοξαθεραπεία (καύση της Αψιθιάς σε σημεία βελονισμού).
Γενικά, το φυτό, σε μέτριες δόσεις, ερεθίζει το στομάχι, αυξάνει την όρεξη, διευκολύνει την πέψη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί εκκρίσεις, συντελεί στο αδυνάτισμα και χωνεύει τα λίπη. Στη θεραπευτική, χρησιμοποιούνται οι σπόροι Αψιθιάς. Βοηθά στην πέψη και στο αδυνάτισμα. Έχει ευεργετική δράση στους διαβητικούς και βοηθά στην καταπολέμηση των ρευματισμών.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της αναιμίας, ως αντιπυρετικό, ενώ έχει και διουρητικές ιδιότητες. Εξωτερικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως αντισηπτικό.
Καταπολεμά την επιληψία, ζαλάδες, λιποθυμίες. Αυξάνει την παραγωγή χολής. Σταματά τη διάρροια, εμετούς. Βοηθά στο αδυνάτισμα και την ανεπάρκεια ήπατος.
Η αψιθιά είναι γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη και θεωρείται ένα από τα πιο αρωματικά φυτά παρόλη την πικρή της γεύση. Στην Αρχαία Ελλάδα την ονόμαζαν Αρτεμισία, ενδεχομένως προς τιμή της θεάς Αρτεμης και την χρησιμοποιούσαν σε περιπτώσεις αμηνόρροιας. Αλλοι λαοί όπως οι Αραβες, οι Αιγύπτιοι, οι Κέλτες την χρησιμοποιούσαν το αψέντι ως ορεξιογόνο

Κατά τον μεσαίωνα αποδώσανε αρκετές ''μαγικές'' ιδιότητες στην αψιθιά και πίστευαν ότι η ύπαρξή της σε ένα σπίτι το προφυλάσσει από τα από τα κακά πνεύματα.
Στο βιβλίο του «Περί ύλης ιατρικής» ο Διοσκουρίδης γράφει για την Αψιθιά «…όταν ανακατεύεις το μελάνι με έγχυμα αψιθιάς τα ποντίκια δεν αγγίζουν τους πάπυρους». Το αποσταγμένο έλαιο της Αψιθιάς ήταν βασικό συστατικό ενός ποτού που το ονόμαζαν Αψέντι (Absinthe). Η κατανάλωση αυτού του ποτού τον 19ο αιώνα ήταν ένα σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα αντίστοιχο με το σημερινό των ναρκωτικών. Η χρήση του αιθέριου ελαίου της Αψιθιάς σαν αρωματικού καταργήθηκε στις αρχές του 20 ου αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε ότι το συστατικό Θουγιόνη (Thujone) που περιέχει σε υπερβολικές δόσεις προκαλεί βλάβη στο νευρικό σύστημα και παραισθήσεις. Παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα σαν συστατικό διάφορων λικέρ στην Ιταλία και Ισπανία καθώς και στο Γερμανικό βερμούτ.
Η Αψιθιά είναι πλούσια σε αιθέρια έλαια (αψινθόλη, θουγίονη, ισοβαλερικό οξύ), πικρά τερπένια, φλαβονοειδή γλυκοσίδια. Η φαρμακοβιομηχανία απομονώνει από το φυτό την λακτόνη toumerisin, η οποία χρησιμοποιείται στις φλεγμονές των πνευμόνων, βρογχικό άσθμα και για την αντιμετώπιση της δύσπνοιας στους καρδιακούς.
Μέσω των πικρών και πτητικών ουσιών που περιέχει το βότανο χρησιμοποιείται σαν χόρτο που αυξάνει τη ροή του στομαχικού υγρού βελτιώνοντας έτσι την όρεξη καθώς και τη λειτουργία του συκωτιού.
Η δράση του βοτάνου είναι πικρό τονωτικό, άφυσο, ανθελμινθικό, αντιφλεγμονώδες, παυσίπονο.
Παραδοσιακά η Αψιθιά χρησιμοποιούνταν για ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων και οι περισσότερες χρήσεις της έχουν επαληθευθεί μέσα από την ανάλυση των συστατικών που περιέχει. Δρα ως τονωτικό για το συκώτι το πεπτικό σύστημα και τα νεύρα. Διεγείρει τη μήτρα και αποβάλλει τα σκουλήκια των εντέρων. Το τσάι Αψιθιάς αυξάνει την όρεξη, βελτιώνει την πέψη, βοηθά στην καούρα και στην γαστρίτιδα με μειωμένη οξύτητα, σαν ήπιο καθαρτικό. Είναι ωφέλιμο σε μερική ανεπάρκεια του συκωτιού και το χρησιμοποιούν για τον διαβήτη. Βοηθά σε γυναικολογικά προβλήματα, μητρορραγίες και λευκόρροια. Είναι καλό αντιπυρετικό και αποχρεμπτικό σε περιπτώσεις κρυολογημάτων, δύσπνοιας, φλεγμονών των άνω αναπνευστικών οδών και στο βήχα. Σε περιπτώσεις επιληψίας και σπασμών χρησιμοποιείται σκόνη από τις θρυμματισμένες ρίζες της Αψιθιάς, από 1- 3 κουταλάκια του καφέ την ημέρα, μόνη της ή με λίγη ζάχαρη. Συνιστάται για την αποβολή των πετρών από το ουρικό σύστημα και ενάντια στα οιδήματα. Υπό μορφή αφεψήματος (μπορεί και σε ρυζόνερο) χρησιμοποιείται στις ασθένειες του συκωτιού, σαν χολαγωγό, στην χρυσή και στις δηλητηριάσεις (ειδικά με μανιτάρια).
Αφέψημα και έγχυμα της Αψιθιάς χρησιμοποιείται επίσης στα επώδυνα έμμηνα, διαταραχές των έμμηνων, στον αλκοολισμό, ελονοσία.


Χρησιμοποιούμενα μέρη αψιθιάς
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται τα φύλλα, οι ανθισμένες κορυφές που συλλέγονται το καλοκαίρι και οι ρίζες το φθινόπωρο.

Συστατικά αψιθιάς
Πτητικό έλαιο που περιέχει σεσκιτερπενικές λακτόνες (αρταβισίνη, αναψινθίνη), θυϊόνη (τοξική), αζουλένια, φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα, λιγνάνες



Άλλες χρήσεις της αψιθιάς
Οι φρέσκοι ή αποξηραμένοι βλαστοί αποκρούουν τα έντομα και τα ποντίκια.
Τα ξεραμένα φύλλα τους όταν τοποθετηθούν στα ρούχα αποκρούουν τους σκώρους. Αποθαρρύνει τους γυμνοσάλιαγκες και τα έντομα και για αυτό σήμερα χρησιμοποιείται στην παρασκευή εντομοαπωθητικών.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Έγχυμα με 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά.
Εσωτερικά, χρησιμοποιείται σε μορφή σκόνης 0,5-2 γρ. ως στομαχικό και 4-10 γρ. ως σκωληκοκτόνο.
Σε περιπτώσεις επιληψίας και σπασμών χρησιμοποιείται σκόνη από τις θρυμματισμένες ρίζες της αψιθιάς, από 1- 3 κουταλάκια του καφέ την ημέρα, μόνη της ή με λίγη ζάχαρη.

Προφυλάξεις κατά τη λήψη αψιθιάς
Να λαμβάνετε σε μικρές δόσεις, και όχι για πάνω από 2 εβδομάδες κάθε φορά. Να μη λαμβάνετε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.

Προσεκτική πρέπει να είναι και η χρήση του αφεψήματος της αψιθιάς γιατί μπορεί να προκαλέσει διάφορες διαταραχές όπως πονοκεφάλους, σπασμούς, αποβολή εμβρύου, καρδιολογικές διαταραχές μέχρι και θάνατο.